analisis

ANALISIS HEURISTIK DAN HERMENEUTIK PUISI (UNE ALLÉE DU LUXEMBOURG) 

KARYA GÉRARD DU NERVAL

UNE ALLÉE DU LUXEMBOURG

Elle a passé, la jeune fille, vive et preste comme un oiseau

A la main une fleure qui brille, à la bouche un refrain nouveau

C’est peut-être la seule au monde, dont le cœur au mien répondrait

Qui, venant dans ma nuit profonde, d’un seul regard l’éclaircirait !

Mais non, ma jeunesse est finie

Adieu, doux rayon qui m’as lui

Parfum, jeune fille, harmonie

Le bonheur passait, -il a fui !

GÉRARD DE NERVAL

ANALISIS HEURISTIK

Une Allée du Luxembourg

La jeune fille, elle a passé, (elle) vive et preste comme un oiseau. A la main une fleure qui brille, un refrain nouveau (est) à la bouche.

C’est peut-être la seule au monde dont le cœur au mien répondrait. Qui, venant dans ma nuit profonde, d’un seul regard l’éclaircirait!

Mais non,  ma jeunesse est finie. Adieu, doux rayon qui m’as (ont) lui. (Le) parfum (de la) jeune fille (est) harmonie. Le bonheur passait, -il a fui !

Sebuah lorong di Luxembourg

Dia telah lalu, seorang gadis, lincah dan cekatan seperti burung. Dengan bunga yang berkilauan ditangan, dan senandung baru pun keluar dari mulut.

Mungkin inilah satu-satunya di dunia yang telah membalas hatiku. Dia datang dalam malam gelapku  dengan pandangan mata yang cerah.

Tapi tidak, masa remajaku telah usai. Habis sudah, sinar lembut yang dimilikinya untukku. Wangi seorang gadis yang sangat harmoni. kebahagiaan itu telah lewat , dan berlalu dengan cepat.

ANALISIS HERMENEUTIK

Gérard de Nerval, yang nama aslinya Labrunie Gerard, lahir di Paris 22 Mei 1808 dan meninggal 26 Januari 1895, ia adalah seorang penyair Perancis terkenal. Ketika Gérard du Nerval pergi ke Luxembourg (sebuah daerah bagian Perancis) dan menulis sebuah puisi yang berjudul Une Allée du Luxembourg yang artinya sebuah jalan di Luxembourg. Ketika Nerval berada di sebuah jalan atau lorong di Luxembourg pada tahun 1823, dia melihat seorang gadis yang sangat menawan. Gadis itu lincah dan cekatan seperti burung (elle a passé, la jeune fille, vive et preste comme un oiseau). Keindahan gadis itu nampak lengkap dengan sepucuk bunga yang ada di tangannya sehingga membuat Nerval memunculkan senandung-senandung baru dari mulutnya (A la main une fleure qui brille, à la bouche un refrain nouveau). Mungkin gadis itulah yang dianggap Nerval sebagai satu-satunya perempuan yang dapat memikat hatinya (C’est peut-être la seule au monde, dont le cœur au mien répondrait). Gadis itu datang setiap Nerval sedang melamun di kegelapan malam, dia datang dengan pandangan mata yang sangat indah (Qui, venant dans ma nuit profonde, d’un seul regard l’éclaircirait). Tetapi dibalik semua keindahan-keindahan dan rasa senang yang diperoleh sang penyair, dia sadar akan dirinya sendiri bahwa usianya sudah tidak muda lagi. Pertemuan itu sudah terjadi sangat lama ketika Nerval masih berusia muda dan sekarang hanya penyesalan yang dicurahkan dalam puisi ini (Mais non,  ma jeunesse est finie. Adieu, doux rayon qui m’as lui). Banyak hal di dapatinya dari gadis itu dulu dan sekarang seakan lenyap begitu saja. (parfum, jeune fille, harmonie. Le bonheur passait, -il a fui) Seolah-olah bau khas seorang gadis yang indah dan selaras seketika itu hilang dengan cepat.

Analisis Heuristik dan Hermeneutik dari Puisi Karya Charles Baudelaire

Harmonie du soir

Voici venir les temps où vibrant sur sa tige

Chaque fleur s’évapore ainsi qu’un encensoir ;

Les sons et les parfums tournent dans l’air du soir ;

Valse mélancolique et langoureux vertige !

Chaque fleur s’évapore ainsi qu’un encensoir ;

Le violon frémit comme un cœur qu’on afflige ;

Valse mélancolique et langoureux vertige !

Le ciel est triste et beau comme un grand reposoir.

Le violon frémit comme un cœur qu’on afflige ;

Un cœur tendre, qui hait le néant vaste et noir ;

Le ciel est triste et beau comme un grand reposoir !

Le soleil s’est noyé dans son sang qui se fige.

Un cœur tendre, qui hait le néant vaste et noir,

Du passé lumineux recueille tout vestige !

Le soleil s’est noyé dans son sang qui se fige …

Ton souvenir en moi luit comme un ostensoir !

Analisis heuristik

Voici venir les temps où vibrant sur sa tige. Chaque fleur s’évapore ainsi qu’un encensoir ; Les sons et les parfums tournent dans l’air du soir ; Valse mélancolique et langoureux vertige !

Nah, datanglah waktu yang menggetarkan tangkainya. Setiap bunga menguap seperti sebuah pengukup ; bunyi-bunyian dan wangi-wangian memutar di udara malam ; dansa wals yang sayu dan kebingungan yang merana.

Chaque fleur s’évapore ainsi qu’un encensoir ; Le violon frémit comme un cœur qu’on afflige ; Valse mélancolique et langoureux vertige ! Le ciel est triste et beau comme un grand reposoir.

Setiap bunga menguap seperti sebuah pengukup ; biola yang bergetar seperti hati yang bersedih ; dansa wals yang sayu dan kebingungan yang merana ; langit yang sedih dan indah seperti meja ekaristi yang besar.

Le violon frémit comme un cœur qu’on afflige ; Un cœur tendre, qui hait le néant vaste et noir ; Le ciel est triste et beau comme un grand reposoir ! Le soleil s’est noyé dans son sang qui se fige.

biola yang bergetar seperti hati yang bersedih; hati yang lembut, membenci ketiadaan yang luas dan kelam; langit yang sedih dan indah seperti meja ekaristi yang besar. Matahari telah tenggelam dalam darah yang beku.

Un cœur tendre, qui hait le néant vaste et noir, Du passé lumineux recueille tout vestige ! Le soleil s’est noyé dans son sang qui se fige … Ton souvenir en moi luit comme un ostensoir !

hati yang lembut, membenci ketiadaan yang luas dan kelam ; masa lalu yang bersinar terang menerima semua reruntuhan ; Matahari telah tenggelam dalam darah yang beku ; kenanganmu dalam diriku seperti tempat hosti.

Analisis hermeneutik

Bait I

Pada bait pertama Charles baudelaire menggambarkan susana ketika telah tiba saat malam yang dinantikan, peralihan dari sore hari menjadi malam hari yang menggetarkan suasana (Voici venir les temps où vibrant sur sa tige). Suasana indahnya malam digambarkan seperti bunga-bunga yang menguap dan berterbangan seperti sebuah asap dupa atau pengukup (Chaque fleur s’évapore ainsi qu’un encensoir). Keindahan itu dilengkapi dengan suara-suara dan aroma wangi-wangian yang berhembus bersama udara malam (Les sons et les parfums tournent dans l’air du soir). Berdansa wals dengan gerakan yang sendu dan berputar-putar sehingga membingungkan hati dan pikiran Charles Baudelaire (Valse mélancolique et langoureux vertige !)

Bait II

Berdansa dengan diringi boila yang bergetar melantunkan musik sendu seakan-akan mengekspresikan hati yang sedang bersedih (Le violon frémit comme un cœur qu’on afflige). Langit yang bersedih seolah-olah nampak indah melingkar seperti bentuk meja ekaristi yang besar (Le ciel est triste et beau comme un grand reposoir).

Bait III

Pada bait ketiga Baudelaire mengungkapkan perasaannya tentang kekcewaan yang tak terduga dengan wanita yang lesbian atau homoseksualitas. Paras dan hati wanita yang lembut akan menjadi sia-sia dan kelam tak tampak lagi setelah Baudelaire tau bahwa wanita itu lesbian (Un cœur tendre, qui hait le néant vaste et noir). Dia sangat menyayangkan jika keindahan itu hilang begitu saja seperti matahari yang tenggelam dalam darah yang membeku (Le soleil s’est noyé dans son sang qui se fige).

Bait IV

Baudelaire teringat akan masa lalu ketika dia belum tahu jika sosok yang dikaguminya itu homoseksual. Ia teringat semua keindahan yang dimiliki wanita itu sehingga baudelaire terpikat olehnya.  Tetapi setelah tahu bahwa wanita itu lesbian maka semua keindahan yang dirasakan Baudelaire itu hancur dan tidak ada gunanya (Du passé lumineux recueille tout vestige). Tetapi semua kenangan dari wanita itu yang telah melekat pada diri Baudelaire tetap akan terkenang di hati dan akan tetap bersinar seperti tempat hosti (Ton souvenir en moi luit comme un ostensoir).

Analisis hermeneutik keseluruhan bait puisi ’’harmonie du soir’’

Puisi harmonie du soir ini diciptakan oleh Charles Baudelaire dalam buku kumpulan puisi yang berjudul les fleurs du mal. Di dalamnya menggambarkan sebuah kekecewaan atas penyimpangan homoseksualitas yang dilakukan oleh wanita yang dicintainya yaitu Madam Sabatier yang mempunyai nama asli Apolline Sabatier. Dalam puisi harmonie du soir, Charles Baudelaire cenderung mengedepankan keindahan ritme lirik dengan menulis kembali lirik bait pertama di bait kedua dan seterusnya dengan sajak ABBA, BAAB, ABBA, BAAB sesuai dengan judulnya ’’harmonie..’’. Puisi ini menceritakan sebuah suasana malam yang terasa menyedihkan karena baudelaire kecewa dengan Sabatier yang ternyata seorang lesbian. Baudelaire terpikat dengan keindahan yang dimiliki Sabatier dan dia jatuh cinta kepadanya. Baudelaire ingin sekali memiliki wanita tersebut akan tetapi baudelaire akhirnya tahu bahwa Sabatier adalah seorang yang mempunyai kelainan homoseksualitas. Dia menyayangkan hal tersebut sekaligus mengikis rasa ingin memiliki sabatier.